Het geslacht Helleborus omvat zo’n 15 soorten waarvan orientalis waarschijnlijk de meest gekende is. Het zijn langlevende planten die tegen het einde van de winter een opvallende verschijning in de tuin worden. Dan richten ze namelijk hun stevige bloemstengels op met bovenaan clusters van schotelvormige bloemen, meestal hangend, in de mooiste kleurtonen gaande van groenwit over roze tot dieppaars, bijna zwart zelfs.

De planten worden gemiddeld zo’n 40 cm hoog. Het blad mag er ook zijn. Stevig en lederachtig, fraai handvormig en met gezaagde rand. Groenblijvend ook.

Helleborus orientalis is goed winterhard en gedijt in de schaduw van loofbomen en struiken, waar hij zich al gauw zal uitbreiden door zaailingen. Deze nieuwe plantjes gaan na drie jaar bloeien met een eigen, uniek kleurenpallet. Tenzij men de bloemstengels afknipt natuurlijk. En u hoeft daarmee niet te wachten tot ze uitgebloeid zijn, want Helleborussen zijn nog goede snijbloemen op de koop toe.